Fable 2: Skip Fable, speel nu!

Begraven diep in de Xbox Podcast -aflevering van deze week was opwindend nieuws over de langverwachte Fable van Playground Games. Het nieuws, een zeldzame glimp van gameplay, was echter bitterzoet, omdat het ook een vertraging onthulde. Aanvankelijk gepland voor release dit jaar, is Fable nu ingesteld voor een lancering van 2026.

Hoewel vertragingen zelden welkom zijn, signaleren ze niet altijd een ramp. In het geval van Fable zorgt deze extra tijd hopelijk voor een rijkere, meer gedetailleerde wereld. Dit langdurige wachten biedt de perfecte gelegenheid om de Fable Games, met name Fable II, een serie High Point, opnieuw te bezoeken en zijn unieke charme te herontdekken.

Volgens de RPG -normen van vandaag is Fable II opmerkelijk ongebruikelijk. Zelfs in vergelijking met zijn tijdgenoten van 2008, waaronder Fallout 3 en de vroege 3D -titels van Bioware, is de visie uniek. Terwijl hij een traditionele campagnestructuur heeft met een lineair hoofdverhaal en side -quests, zijn de RPG -systemen verrassend gestroomlijnd. Deze benaderbaarheid maakt het zelfs ideaal voor RPG -nieuwkomers.

Een eenvoudig systeem van zes hoofdvaardigheden regelt gezondheid, kracht en snelheid. Wapenschade is de enige significante gevechtsstatus; Armor en accessoires missen vergelijkbare statistieken. Combat, hoewel vaak, is luchtige swashbuckling, versterkt door creatieve spellcasting (zoals de hilarische chaos -spreuk). Zelfs de dood is onbelangrijk, wat resulteert in slechts een kleine XP -boete.

Fable II is de perfecte RPG voor degenen die nieuw zijn in het genre. In 2008 was de uitgestrekte wereld van Oblivion misschien overweldigend voor nieuwkomers, maar Albion van Fable II bood beheersbare, gemakkelijk bevaarbare kaarten aan. Spelers doorkruisen deze gebieden vrijelijk, geholpen door een loyale hondenmaatschappij, die geheimen zoals begraven schat en verborgen grotten ontdekken. Dit creëert een schaalgevoel dat de werkelijke grootte van het spel overschrijdt. De geografie van Albion is beperkend, begeleidende spelers langs lineaire paden, waardoor het gevoel echt verloren is.

Albion, hoewel niet zo uitgebreid als de werelden van BioWare's Infinity Engine Games of Bethesda's Morrowind, moet niet worden beoordeeld volgens moderne normen. Fable II geeft prioriteit aan een bruisende, levendige wereld boven uitgestrekte, uitgestrekte landschappen. Het vergelijken met de Sims onthult een opmerkelijke simulatie van de samenleving.

Albion functioneert als een complex, organisch uurwerkmechanisme. Burgers worden wakker, werken en slapen, na dagelijkse routines. Town Criers kondigen winkelopeningen en sluitingen aan en weerspiegelen het ritme van het dagelijkse leven. Net als Sims -families bezit elke burger individuele persoonlijkheden en voorkeuren. Een reeks gebaren stelt spelers in staat om NPC's te communiceren, charmante of tegengangen. De reactieve NPC's van Fable II vallen echt op.

Terwijl het spelerskarakter een held is, bestemd voor Grand Adventures, schijnt Fable II wanneer spelers zich onderdompelen in zijn samenleving. Spelers kunnen eigenschappen kopen en beheren, werken bij banen zoals houtsnij of smeden (die verrassend ontspannend worden). Ze kunnen verhuurders worden, npcs woo en zelfs beginnen met gezinnen. Hoewel individuele elementen kunstmatig aanvoelen, creëert het algehele effect een opmerkelijk geloofwaardig gevoel van leven.

Een goed uitgevoerde scheet kan pubbeeters huilen van het lachen. Weinig RPG's hebben de aanpak van Fable II gerepliceerd. Zelfs Baldur's Gate 3 mist organische romances en manipulatie van onroerend goed. Red Dead Redemption 2 biedt echter een vergelijkbare, zij het meer verfijnde, simulatie van de samenleving. Het spel van Rockstar bevat responsieve NPC's die reageren op het gedrag van spelers. Zinvolle interacties kunnen blijvende gevolgen hebben, met NPC's die later onthouden en weerspiegelende vriendelijkheid. Als de Fable van Playground Games wil blijven trouw blijven aan zijn wortels, zou het de dynamische wereld van Red Dead Redemption 2 moeten emuleren.

Andere belangrijke fable -elementen moeten worden bewaard. De Britse humor, geestige satire en een memorabele cast van personages van het spel zijn essentieel. Misschien wel het belangrijkste is Lionhead's benadering van goed en kwaad.

Peter Molyneux, oprichter van Lionhead, heeft een fascinatie voor goed en kwaad. Dit stond centraal in zwart -wit en gaat verder in zijn aankomende meesters van Albion. De aanpak van Lionhead verschilt echter van de genuanceerde keuzes in de Witcher- of Bioware -games. Fable II biedt sterke keuzes tussen engelachtige en demonische paden en omarmt komische uitersten. Quests presenteren duidelijke goede en slechte opties, die de reputatie van de speler vormgeven. Het binaire moraliteitssysteem van Fable II werkt omdat het zich richt op de uitersten, waardoor spelers echt heroïsch of slechterik kunnen worden.

Het blijft onduidelijk of speeltuinspellen deze essentie zullen vastleggen. De recente gameplay -beelden, terwijl ze een meer gedetailleerde wereld presenteren, brachten Fable's unieke identiteit niet volledig over. De korte glimp van een dichte, levendige stad biedt hoop dat Playground Games de maatschappelijke simulatie van Fable II heeft behouden.

Deze nieuwe fabel is nog steeds een jaar weg. In de tussentijd benadrukt Fable II opnieuw zijn blijvende aantrekkingskracht en het belang van het behoud van zijn eigenaardigheden. De nieuwe fabel mag geen hitcher of Baldur's Gate -kloon zijn; Het moet trouw zijn aan zijn erfgoed, wratten en zo.