Ridley Scott’ın kayıp kumul senaryosu bulundu: 'Hayranları mutlu edeceğini sanmıyorum'

Ridley Scott'ın Kayıp Dune: 40 yaşındaki bir sırrı ortaya çıkarıyor

Bu hafta, David Lynch'in Dune prömiyerinden bu yana kırk yıldır. Başlangıçta bir gişe flopu, o zamandan beri Denis Villeneuve'nin son büyük ekran uyarlamalarıyla keskin bir şekilde tezat oluşturan sadık bir kült geliştirdi. David Lynch'in katılımı Ridley Scott'ın 1981'de projeden ayrılmasını izledi. Şimdiye kadar Scott'ın yedi bir ve sekiz aylık kalkınma süresi ile ilgili detaylar az kaldı.

Rudy Wurlitzer tarafından kaleme alınan Scott'ın terk edilmiş Dune senaryosu taslağı T.D. Nguyen sayesinde Wheaton College'daki Coleman Luck Arşivlerinden ortaya çıktı.

Frank Herbert'in ilk iki bölümlü senaryosu, sadık olsa da, sinematik olarak hantal olduğunu kanıtladı. Scott, Harlan Ellison reddettikten sonra Wurlitzer'e tam bir yeniden yazma için nişanlandı. Herbert's ve Villeneuve's gibi bu versiyon, iki bölümlü bir destanın ilk taksiti olarak tasarlandı.

Wurlitzer, 1984 yılında Prevue dergisine adaptasyon sürecini son derece zorlayıcı olarak tanımladı ve son senaryo gerçekleşmeden önce kapsamlı bir özet gerektirdi. Duyarlılığını geliştirirken kitabın özünü yakaladıklarını hissetti. Scott kendisi daha sonra 2021'de Total Film 'i, ortaya çıkan senaryo "oldukça iyi" olduğunu doğruladı.

Scott'ın erkek kardeşinin ölümü, Meksika'da filme olan isteksizliği (De Laurentiis'in ısrar ettiği gibi), 50 milyon doları aşan bütçe endişeleri ve filmlerin Blade Runner projesinin algılanan yaşayabilirliği de dahil olmak üzere projenin çöküşüne katkıda bulundu. Bununla birlikte, evrensel yönetici Thom Dağı, dengesiz bir başyapıt - David Lynch'in kumulunda *belirtildiği gibi, anahtar bir neden vurguladı: Wurlitzer'in senaryosu evrensel beğeni topladı.

Wurlitzer'in uyarlaması sinematik bir başarısızlık mıydı yoksa sadece çok karanlık, şiddetli ve ana akım başarı için politik olarak suçlandı mı? Komut dosyasının ayrıntılı bir analizi bağımsız yargıya izin verir. Bu makale için Rudy Wurlitzer ve Ridley Scott ile temasa geçilirken, katılmayı reddetti.

Farklı bir Paul atreides

Scott'ın vizyonu, Ekim 1980 taslağında kanıtlandığı gibi, Paul'ün kaderini ön plana çıkaran, evreni geçerek kıyamet ordularını tasvir eden bir rüya dizisiyle açılıyor. Scott'ın tarzının özelliği olan senaryosun görsel açıklamalar sinematik bir yoğunluğa sahiptir. Bu Paul Atreides, Timothée Chalamet'in tasvirinden farklı olarak, uzun sarı saçlı yedi yaşında, Rahip Anne ile denemeler geçiriyor. Korkuya Karşı Litan, Jessica'nın kendi okunuşuyla iç içe geçerek psişik bağlantılarını vurguluyor. Lynch'in versiyonu yanan bir elin görüntülerini içeriyor olsa da, Scott'ın versiyonu çilenin psişik doğasını vurguluyor.

Bu Pavlus, Lynch'in daha savunmasız tasviriyle keskin bir tezat oluşturan Duncan Idaho'yu kılıç ustalığında hızla aşan bir "vahşi masumiyet" sergiliyor. Jodorowsky's Dune 'in yapımcısı Stephen Scarlata, bu farkı, Lynch'in tasvirini tercih ederek Paul'un ilk güvenlik açığının yarattığı gerilimi vurgulayarak not ediyor. Senaryo, 21 yaşındaki bir Paul'ü usta bir kılıç ustası, yakışıklı, karizmatik ve regal olarak tasvir ediyor. Gurney'in yerini alan Duncan, Jason Momoa'nın tasvirini anımsatan mizahi bir tavır sergiliyor.

İmparatorun ölümü ve ötesi

Senaryo, çok önemli bir bükülme sunar: anlatı için katalizör görevi gören İmparator'un ölümü. Bu romandan önemli ölçüde farklıdır. İmparatorun ölümü dramatik bir şekilde ortaya çıkar ve Atreidlerin çöküşüne yol açan olayları tetikler. Baron Harkonnen'in Arrakis'in baharat üretimini paylaşma önerisi Duke Leto tarafından reddedildi ve çatışmaya yol açtı. Lynch'in Dune 'dan ünlü bir çizgiye çarpıcı bir şekilde benzeyen anahtar bir çizgi şunlar ortaya çıkıyor: "Dune'yi kontrol eden ve baharatları kontrol edenler evreni kontrol eden."

Lonca Gezgini, şeffaf bir kapta yüzen uzamış, insansı bir figür olarak tasvir edilmiştir - Dune Mesih 'e kadar kitaptan yoksun çarpıcı bir görsel unsur. Navigator'ın Heighliner'ın kursunu müzik tonlamaları yoluyla "mühendislere" çizme yöntemi, Scott'ın daha sonra Prometheus üzerindeki çalışmalarına işaret ediyor.

Atreides'in Arrakis'e gelişi, kılıçları, feodal gelenekleri ve sadakati vurgulayarak bir ortaçağ estetiğini sergiliyor. Spice hasatının ekolojik etkisi, çevresel sonuçların altını çizerek disseke edilmiş doğal yaratıklar ile vurgulanır. Senaryo ayrıca Aakeen'in skalid kentsel ortamını, sınıf eşitsizliğini vurgulayarak ve Gillo Pontecorvo'nun Cezayir Savaşı 'nın görsel stilini yansıtıyor.

Yeni bir aksiyon dizisi, Paul ve Duncan'ın Paul'un erken yeteneklerini sergileyen bir bar dövüşüne katıldığını gösteriyor. Ancak bu sahne Paul'un karakter gelişimini zayıflattığı için eleştiriliyor. Stilgar ile karşılaşma ve daha sonra bir Harkonnen ajanının başı kesilmesi, senaryanın şiddetli tonunu daha da vurgular. Senaryoda ayrıca Jessica'nın levitat ettiği ve bene gesserit yeteneklerini önceden haber verdiği bir sahne içeriyor. Jessica ve Duke arasındaki samimi sahne, bir çocuğu gebe kalma niyetlerini açıkça detaylandırıyor.

Bir Cobra'nın kafasına sahip yarasa benzeri bir yaratık olan avcı arayan, kitaptan mekanik cihazı ve diğer uyarlamaları değiştiriyor. Bu biyolojik bükülme, avcı arayanın bomba ile uçan bir yaratık olduğu Jodorowsky'nin yapılmamış kumul ile paralellikler çiziyor.

Arrakeen'den kaçış, Harkonnens'in vahşeti ve Atreides'in hayatta kalma mücadelesini sergileyen grafik şiddet ile tasvir edilmiştir. Duncan'ın ölümü özellikle acımasızdır, çünkü Yueh tarafından onu yarıya indirmeden önce bıçaklanır. Yueh'in motivasyonları tamamen kendi kendine hizmet ediyor, Baron tarafından yönetilen zehirin panzehirini arıyor. Jessica zehiri ölmekte olan Dük'e yönetir.

Paul ve Jessica'nın çöl yolculuğu yoğun, tehlikeli bir kaza inişi ve bir kum kurdu ile yakın bir karşılaşma sunuyor. Senaryo, Paul ve Jessica arasındaki ensest ilişkisini, önceki uyarlamalardan önemli bir ayrılma ve Herbert ve De Laurentiis ile bir çekişme noktası olanı özellikle atlıyor. Bununla birlikte, Paul ve Jessica'nın birlikte yattığı ve bir kumul aşağı kaydırdığı bir sahne kalır.

Fremen ile karşılaşma, Jamis ile düello ve daha sonra kabile kabulü acımasız gerçekçilikle tasvir edilmiştir. Chani'nin Paul'ü Jamis'in ölümünden sonra yeni eşi olarak kabul etmesi belirli bir keskinlik sunuluyor. Senaryo, üç göğüslü bir şaman ve bir adamın cinsel organları içeren bir Suyun Töreni ile sonuçlanır. Jessica yeni Rahip Anne olur ve Paul'un liderliği kurulur. Senaryo, Herbert'in kendisi tarafından vurgulanan önemli bir unsur olan gelecekteki bir kum kurdu yolculuğuna işaret eden dev bir kum kurdu çağrısıyla bitiyor.

Sonuç Düşünceleri

Scott'ın Dune betiği, kaynak materyalden büyük ölçüde farklı olsa da, benzersiz bir bakış açısı sunar. Pavlus isteksiz bir kahraman değil, kaderini kabul eden iddialı bir lider olarak tasvir edilir. Senaryo, hikayenin ekolojik, politik ve manevi yönlerini vurgular ve onlara eşit ağırlık verir. Bununla birlikte, karanlık ve şiddetli tonu, romandan önemli sapmalarla birlikte, muhtemelen reddine katkıda bulundu. Senaryanın ekolojik yıkım ve toplumsal sömürüye odaklanması, 1980'de izleyicilerin beklentilerini potansiyel olarak aşan gerçek dünya kaygılarını yansıtır. Senaryonun güçlü yönleri görsel hikaye anlatımında ve önceki uyarlamalarda eksik olan temel ilişkilerin geliştirilmesinde yatmaktadır. Senaryo ayrıca, ölümünden kaynaklanan kaosu vurgulayan İmparator'un rolüne benzersiz bir bakış sunuyor.

Bu kayıp Dune uyarlamasının mirası, H.R. Giger'in kum kurdu tasarımını ve Vittorio Storaro'nun amaçlanan görüntü yönetmeni olarak katılımını içerir. Hiç fark edilmese de, Dune 'in bu versiyonu, neler olabileceğine büyüleyici bir bakış sunuyor, Herbert'in ekolojik kaygılara ve siyasi entrika önceliklendiren destanının eşsiz bir yorumu. Senaryo'nun çevresel bozulma, faşizm ve kitlelerin uyanış temaları bugün oldukça önemli kalıyor. Belki de gelecekte, başka bir film yapımcısı bu kayıp vizyonu tekrar ziyaret edecek ve Scott'ın kumandasını ekrana getirecektir.

IMGP