"Lost Records: Bloom & Rage - A Nostalgia Trip uit de jaren 90"
In 2015 knikt de Franse studio niet een nieuwe standaard voor interactieve drama's met hun baanbrekende spel, het leven is vreemd . Dit avontuur boeide spelers met zijn focus op de schoonheid van het dagelijks leven, de kracht van vriendschap en de meedogenloze mars van tijd. Fans waren dol op de nauwgezette aandacht van de game voor detail en het vermogen om de wereld om hen heen te verkennen en te beïnvloeden. Hoewel het niet knikte, experimenteerde met verschillende genres in volgende projecten, niemand heroverde de magie die het leven vreemd is, in hun hart ontstoken.
Nu, jaren later, knik niet terug naar hun wortels met een nieuw coming-of-age-verhaal. Lost Records is niet zomaar een interactief verhaal; Het is een oprechte eerbetoon aan een tijdperk in het verleden en de zorgeloze dagen van de jeugd. Met zijn suggestieve sfeer, rijkelijk getekende personages en het gewicht van keuzes die het verhaal vormen, hebben de records van het begin verloren, boeien spelers.
Inhoudsopgave
- Vrienden herenigen zich om geheimen uit het verleden na 27 jaar te ontdekken
- Keuzes hebben nog steeds invloed op de omgeving, dialogen en relaties
- Bloom & Rage creëert prachtig onvolmaakte karakters
- Een stad die het waard is om over te dromen
- Slow Paced Plot: het bepalende kenmerk van het verhaal
Vrienden herenigen zich om geheimen uit het verleden na 27 jaar te ontdekken
Afbeelding: ensigame.com
De kern van Lost Records is het verhaal van vier vrouwen wiens vriendschap 27 jaar geleden werd verbrijzeld. De hoofdrolspeler, Swan Holloway, keert terug naar haar woonplaats Velvet Bay voor een reünie met haar oude vrienden. Ze ontvangen een mysterieus pakket uit het verleden en leiden hen terug naar een bos, een verlaten huis en geheimen waarvan ze dachten dat ze begraven waren. Deze reis terug in de tijd is de essentie van Bloom & Rage - een nostalgische droom van de zomernacht tot leven gebracht.
Het verhaal weeft door twee tijdlijnen: 1995, een tijd waarin de wereld levendiger leek, en 2022, waar de vrouwen, nu in de veertig, in een bar zitten met ongemakkelijke glimlachen en de pijnlijke herinneringen vermijden die hen uit elkaar dreef. De game gebruikt slim first-person camerahoeken om de grimmige verschillen tussen deze periodes te benadrukken.
Het grootste deel van de gameplay ontvouwt zich echter in het verleden. Spelers verkennen prachtig weergegeven locaties, smeden relaties en maken momenten vast met een vintage HVS -camera.
Video -opname is een centrale monteur, net als Max's fotografie in het leven is vreemd . Swan filmt alles, van graffiti en dieren in het wild tot paranormale fenomenen, die spelers in haar wereld onderdompelt.
Afbeelding: ensigame.com
In een speciaal menu kunnen spelers hun verzamelde beelden bewerken in korte films, gecategoriseerd door thema's, waarbij Swan commentaar geeft op de resultaten. Hoewel deze documentaires de hoofdverhaallijn niet direct beïnvloeden, verrijken ze de ervaring van de speler.
De keuzes die spelers maken, hebben aanzienlijke gevolgen voor het verhaal, wat zowel de resultaten op lange termijn als onmiddellijke interacties beïnvloedt. Vanwege de episodische structuur van de game kunnen de langetermijneffecten aanvankelijk minder uitgesproken aanvoelen, maar ze beloven het overkoepelende verhaal vorm te geven.
Keuzes hebben nog steeds invloed op de omgeving, dialogen en relaties
Lost Records schijnt met zijn interactiviteit en aandacht voor detail, kenmerken van Don't Nod's vakmanschap.
Wanneer Swan bijvoorbeeld een verlangen naar ijs uit een truck in de buurt uitdrukt, kunnen spelers ervoor kiezen om haar wens te bevredigen of door te gaan met andere taken. Het uitstellen van te lang resulteert in het sluiten van de vrachtwagen, wat op zijn beurt latere gesprekken en interacties verandert.
Afbeelding: ensigame.com
De wereld van de game is dynamisch en draagt bij aan de allure. Dialogen ontvouwen zich in realtime, die doen denken aan Oxenfree en de avonturen van Telltale, met personages die elkaar onderbreken, onderwerpen veranderen of kiezen voor stilte. Soms kan het kiezen om niet te spreken impactvoller zijn dan een geheim te onthullen.
De vrijheid om relaties op te bouwen is een ander belangrijk keuzeelement. Spelers hoeven niet de goedkeuring van iedereen te zoeken; Als een personage niet resoneert, kunnen ze gewoon worden genegeerd. Swan's verlegen karakter voegt diepte toe aan deze interacties, waardoor spelers haar kunnen helpen zich open te stellen.
Bloom & Rage creëert prachtig onvolmaakte karakters
Afbeelding: ensigame.com
Niet knikken heeft een talent voor het maken van personages die echt aanvoelen. Ze zijn luid, af en toe onhandig in hun jeugdige idealisme, maar diep oprecht.
Mijn aanvankelijke kritiek op het leven is vreemd: de cast van Double Exposure wegens gebrek aan ziel deed me vragen stellen of interactieve films hun charme hadden verloren. Maar het was niet het genre; Het was de uitvoering. Niet knikken blinkt uit in het ontwikkelen van karakters met persoonlijkheid en diepte.
Swan is vertederend-een gewone 16-jarige worstelt met zelftwijfel, constant zorgen over haar woorden en het gebruik van haar videocamera als een schild. Hoewel het doet denken aan Max Caulfield uit het leven , is Swan fris en authentiek, niet alleen een rehash.
Afbeelding: ensigame.com
Haar vrienden - Ottem, Kate en Nora - hebben bekende archetypen op, maar overstijgen ze. Nora, het punkmeisje met kleurrijke pony en grote dromen, verrast met haar voorzichtige aard. Kate, de gepassioneerde schrijver, duwt Swan vaak om moediger te zijn. Ottem waardeert attentheid en ernst.
In hun bedrijf voelen spelers de essentie van het tienerleven, ongeacht hun leeftijd. Lost Records is een reis door de tijd, niet alleen naar de jeugd, maar ook naar het hart van de jaren 90.
Een stad die het waard is om over te dromen
Nostalgie is verweven in elk aspect van verloren records , maar de kamer van Swan is de belichaming. Gevuld met overblijfselen zoals omvangrijke tv's, banden, floppy -schijven, Tamagotchis, Rubik's kubussen en trolpoppen, is het een schatkamer voor millennials, die zowel bewondering als een gevoel van verlies voor vervlogen dagen uitnodigen.
Het spel is rijk aan paaseieren die verwijzen naar de popcultuur: Sabrina , The X-Files , Tank Girl , The Goonies , Twilight , Casper , Revenge of the Nerds en meer. Videogames zoals OxenFree , Night in the Woods , Control en Life Is Strange Get Ook Get Nikken, samen met boeken als House of Bladeren en muziek van Nine Inch Nails en Nirvana.
Afbeelding: ensigame.com
De meest openlijke referentie is de 27-jarige kloof van het plot, dat doet denken aan Stephen King's It .
De soundtrack verdient speciale vermelding. Don't Nod's keuze van Dream-Pop en Indie-Rock-deuntjes, inclusief het opvallende nummer "See You In Hell", verbetert het nostalgische gevoel. "The Wild Unknown" bleef dagenlang in mijn gedachten blijven hangen, een bewijs van de impact van de muziek.
Velvet Bay verschijnt als de typische slaperige Amerikaanse stad, gezellig overdag en 's nachts chillen. Hoe meer spelers verkennen, hoe meer Bloom & Rage hen intrigeert en verwart.
Slow Paced Plot: het bepalende kenmerk van het verhaal
Afbeelding: ensigame.com
Het verhaal ontvouwt zich in een opzettelijk tempo, zozeer zelfs dat spelers misschien vergeten dat het een mysterie is. In tegenstelling tot het leven is vreemd , waar de verschuiving naar detectivewerk snel is, Lost Records zijn tijd kost, erop staande dat spelers de personages leren kennen en genieten in de sfeer van de jaren 90 voordat de verhalende draait.
Deze langzame build is geen fout voor mij, maar het past misschien niet bij iedereen. De spanning stijgt in de tweede helft van de eerste aflevering, of "haspel", met als hoogtepunt een aangrijpende cliffhanger die het toneel vormt voor de volgende aflevering. Hierdoor blijven spelers graag theoretiseren en anticiperen op wat de volgende stap is, precies wat niet bedoeld knikt.
Lost Records: Bloom & Rage transporteert spelers naar de jaren 90, zelfs als ze ze nooit hebben meegemaakt. Het is een spel dat zijn publiek kent en levert waar ze naar hunkeren: relatable personages, boeiende interacties en de belofte van een boeiend verhaal. De werkelijke impact ervan zal worden onthuld met de release van het tweede deel op 15 april. Ik wacht gretig op de conclusie, ik hoop dat het niet knikken zal opnieuw hun magie weven.





